جفا

بس که جفا ز خار و گل دید دل رمیده ام              همچو نسیم از این چمن پای  برون کشیده ام

 شمع طرب ز بخت ما آتش خانه سوز شد            گشت بلای  جان من عشق به جان خریده ام

حاصل دور زندگی صحبت آشنا بود                       تا تو زمن بریده ای من ز جهان بریده ام

تا به کنار من بدی  بود به جا قرار دل                   رفتی و رفت راحت از خاطر آرمیده ام  

چون به بهار سر کنم ناله ز خاک من برون              ای گل تازه یاد کن از دل داغ دیده ام    

  تا تو مراد من دهی کشته مرا فراق تو                    تا تو به داد من رسی من به خدا رسیده ام

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نویسنده hemed 23:5 | |